ႏ်ဴကလိယဗံုး ေပါက္ကြဲတာထက္ သူ႔ကိုဘာနဲ႔ လုပ္တယ္ဆိုတာ အရင္ ေလ့လာ ရပါမယ္။
အသံုးျပဳေသာ သတၱဳအမ်ိဳးအစား
အဓိက အသံုးျပဳတဲ့ ပစၥည္းကေတာ့ ပလူတုိနီယံ သတၱဳ နဲ႔ ယူေရနီယမ္ ျဖစ္ ပါတယ္။ ပလူတိုနီယမ္မွာ ထူးျခားခ်က္ ႏွစ္ခုက ေရဒီယို ဓာတ္ၾကြျခင္း ဓာတုဓာတ္ျပဳျခင္း ျဖစ္ပါတယ္။ ယူေရနီယမ္ကေတာ့ ေရဒီယို ဓာတ္ၾကြမွု နည္းေပမယ့္ က်န္တာကေတာ့ တူပါတယ္။ ယင္း အခ်က္ႏွစ္ခ်က္ေၾကာင့္ ပဲ ႏ်ဴကလိယဗံုးအတြက္ အသံုးျပဳ ရတာ ျဖစ္ ပါတယ္။ ပလူတိုနီယမ္ တစ္ခုတည္းကိုပဲ အသံုးျပဳလို႔ မရပါဘူး။ အလိုလိုေနရင္းနဲ႔ကို ယခုလို ဓာတ္ၾကြျပီး ဓာတ္ျပဳခ်င္ေနတဲ့အတြက္ ပတ္ပတ္လည္မွာ ကာရန္ေပးထား၊ ကာကြယ္ေပးထားရတဲ့ အျခားေသာ သတၱဳမ်ားလည္း ရွိေနပါေသးတယ္။ ပလူတိုနီမ္-239 ဆုိတာကလည္း ယူေရနီယမ္ကေန ျပန္လည္ ဓာတ္ခြဲယူထားတာ ျဖစ္ပါတယ္။
ႏ်ဴကလိယဗံုးလို႔ေခၚရတဲ့ အေၾကာင္းအရင္းေတာ့ ႏ်ဴကလိယဓာတ္ျပဳျခင္း လုပ္ေဆာင္ခ်က္ကို လုပ္လို႔ ျဖစ္ပါတယ္။ ႏ်ဴလိကယ ဓာတ္ျပဳမွု အက္တမ္ တစ္ခုရဲ ႔ အလယ္ဗဟိုက ႏ်ဴကလိယနဲ႔ အျခား အက္တမ္မ်ားရဲ ႔ အလယ္ဗဟို က ႏ်ဴကလိယတို႔ ပြတ္တိုက္ျပီး ေနာက္ထပ္ ႏ်ဴကလိယေတြ၊ အက္တမ္ေတြ ဆက္တိုက္ေမြးဖြားလာျခင္း ျဖစ္ပါတယ္။ ယင္း ျဖစ္စဥ္က ေတာ္ေတာ္ေလး ကို ျမန္ဆန္ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ သူ႔ကို အက္တမ္ဗံုး (Atomic bomb) လို႔လည္း ေခၚပါတယ္။
ႏ်ဴကလိယဗံုး ေပါက္ကြဲျခင္း
ႏ်ဴကလိယ ဗံုးၾကဲလိုက္တယ္ဆုိတာ ပလူတိုနီယံ၊ ယူေရနီယဆ္ကို အျပင္က ကာကြယ္ေပးထားတဲ့ သတၱဳအလႊာကို ဖယ္ရွားေပးျခင္း သုိ႔မဟုတ္ အျပင္ သတၱဳထက္ ပိုမိုအားျပင္းေသာ Input တစ္ခုေပးလိုက္ျခင္း ျဖစ္ပါတယ္။ ဒီေတာ့ အျမင့္ေပေပါင္းေထာင္ခ်ီက ပစ္ခ်တဲ့ ပလူတိုနီယမ္ဗံုးက မ်ားေသာ အားျဖင့္ မေပါက္ကြဲစရာ အေၾကာင္းမရွိပါဘူး။ သူ႔ကို ထိန္းသိန္း ထားလို႔ေတာ့ သာမန္အခန္းအပူခ်ိန္နဲ႔ မရႏိုင္တာ အျပင္မွာ ျဖစ္ သလို ပစ္ခ်ေတာ့ ၾကိမ္းေသကြဲပါတယ္။ ႏ်ဴကလိယဗံုး ၾကဲခ် လိုက္ျပီ ဆုိပါစို႔။
Fission လို႔ေခၚတဲ့ အႏုျမဳ မ်ိဳးပြားစနစ္နဲ႔ စတင္ အလုပ္လုပ္ ပါတယ္။ ႏ်ဴကလိယ ဗံုးဟာ ေလထုထဲမွာ ရွိတဲ့ ေအာက္ဆီဂ်င္၊ ဟိုက္ဒရိုဂ်င္၊ ႏိုက္ထရိုဂ်င္ အျပင္ အျခားေသာ ဓာတ္ေငြ႔ အားလံုးနဲ႔ ဓာတ္ျပဳျပီး အဆင့္ဆင့္မ်ိဳးပြားပါတယ္။ အေသးစိတ္ဆုိရင္ သူတို႔ရဲ ႔ အက္တမ္ေတြရဲ ႔ႏ်ဴကလိယ အလယ္ဗဟုိအားလံုးကို ပြတ္တုိက္ပါတယ္။ ဒီေတာ့ အဆိပ္ျဖစ္ေစတဲ့ Co, N ဓာတ္ေငြ႔မ်ားအျပင္ မီးလည္း ေလာင္ေစ ပါတယ္။ Fireball လို႔ေခၚတဲ့ မီးလံုးၾကီး တက္လာပါတယ္။
ယင္းမီးလံုးဟာ ၂ စကၠန္႔အတြင္း မီတာ ၆၀၀ အထိ အေပၚတက္ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ၁၂ ကီလုိမီတာအထိလည္း ဆက္တက္ဖို႔ မခဲယဥ္းပါဘူး။ မွိုပြင့္ၾကီးလို႔ အျမင့္ၾကီးကို တက္ပါတယ္။ ယင္းမီးလံုးရဲ ႔အပူခ်ိန္ကလည္း ၄၄၀၀ ကီလိုဂရမ္ အက္တမ္းဗံုးဆိုရင္ ဖာရင္ဟိုက္ ၇၀၀၀ ေက်ာ္အထိ တက္ႏိုင္ပါတယ္။ ဒါက ကမၻာစစ္ကာလက ႏ်ဴကလိယဗံုးကိုအေျခံျပီး တြက္ခ်က္တာ ျဖစ္ပါတယ္။ ယေန႔ေခတ္ ႏ်ဴကလိယဗံုးက အရင္ကေလာက္ မၾကီးေတာ့ပါဘူ။ အေလးခ်ိန္လည္း က်သြားပါတယ္။ သုိ႔ေပမယ့္ ျပင္းအား က်ေတာ့ အဆေပါင္းမ်ားစြာ တက္လာပါတယ္။
ရလဒ္ဆိုးက်ိဳး
ႏ်ဴကလိယဗံုး ေပါက္ကြဲမွုေၾကာင္ မီးေလာင္ပ်က္ဆီးမွုကေတာ့ သာမန္ဗံုးလို ပါပဲ သုိ႔ေပမယ့္ က်န္ရွိတဲ့ ဆုိးက်ိဳးကေတာ့ ကမၻာ့အဆိုးရြားဆံုး ပဲ ျဖစ္ပါ တယ္။ ႏ်ဴကလိယဗံုးၾကဲျပီးသြားေပမယ့္ ၁၀ ႏွစ္ၾကာေတာင္ ယင္းေဒသ မွာ ေရဒီယိုဓာတ္ ၾကြယ္ဝေနဆဲ ျဖစ္ပါတယ္။ ေရဒီယို ဓာတ္ဆုိတာ ကိုယ္တြင္းအထိကို ထိုးေဖာက္ႏိုင္တဲ့ ေရာင္ျခည္တစ္မ်ိဳး ျဖစ္ျပီး ဓာတ္ေရာင္ျခည္အဆိပ္သင့္ တယ္လို႔ ေခါင္းစဥ္ တပ္ႏိုင္တ့ဲ ေရာဂါေပါင္း မ်ားစြာ ျဖစ္ပါတယ္။ ဓာတ္ေရာင္ျခည္ေၾကာင့္ သက္ရွိအားလံုးရဲ ႔ ဇီဝ စနစ္ေတြအားလံုးကို ဖ်က္ဆီးပါတယ္။ ေသေစ ပါတယ္။ ေျပာင္းလဲေစ ပါတယ္။ ဥပမာ- ငါးက ေမြးေပမယ့္ လူရုပ္ေပါက္ေနတာတို႔။ လူကေမြးေပ မယ့္ တိရစၦာန္ျဖစ္ေနတာတို႔၊ ဝက္ကေမြးေပမယ့္ လူတစ္ပိုင္း ဝက္တစ္ပိုင္း ျဖစ္ တာတို႔၊ ေျခ လက္ မ်ားစြာပါတဲ့ လူေမြးလာတာတို႔၊ ျမင္းႏြား အစရွိသျဖင့္ ထူးထူးျခားျခား ဇီဝေျပာင္းလဲမွု အထိ ျဖစ္ေစပါတယ္။ အပင္ေတြလည္း မေပါက္ေတာ့ပဲ ေပါက္တဲ့အပင္ကလည္း အဆိပ္သင့္ပါတယ္။
အသံုးျပဳခဲ့တဲ့ ႏ်ဴကလိယဗံုး အရြယ္အစား အၾကီးအေသးကိုလိုက္လို႔ သူ႔ပတ္ဝန္းက်င္ မိုင္ပတ္ပတ္လည္ အတိုင္းအတာအတြင္းထိ ထိေရာက္မွုက ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ ၾကာျမင့္ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ႏ်ဴကလိယ ဗံုးကို အတတ္ႏိုင္ဆံုး အသံုးမျပဳဖု႔ိ ကမၻာႏိုင္ငံအားလံုးက နားလည္ လက္ခံထားပါတယ္။
ကမၻာမွာ ႏ်ဴကလိယ စြမ္းအင္ပိုင္ဆိုင္တဲ့ ႏိုင္ငံအေရအတြက္တုိးလာ ပါတယ္။ ဗံုးအတြက္တင္မဟုတ္ပဲ လွ်ပ္စစ္စြမ္းအင္ ထုတ္လုပ္ဖို႔အတြက္ ႏ်ဴကလိယ နည္းပညာကလည္း သက္သက္ရွိေနပါေသးတယ္။ သုိ႔ေပမယ့္ ဆက္စပ္မွုက သိပ္မေဝးပါဘူး။ အသံုးျပဳပံုသာ ကြဲသြားတာျဖစ္ပါတယ္။ ပလူတိုနီယမ္၊ ယူေရနီယမ္တို႔ကို အေျခခံထားျခင္း ျဖစ္တဲ့အတြက္လည္း ဓာတု အဆိပ္က ဗံုးနဲ႔ သိပ္မကြာပါဘူး။ သုိ႔ေပမယ့္ စြမ္းအင္းရွားပါးလာ တဲ့ ေခတ္မွာ ယင္း သတၱဳမ်ားက ထြက္ေပါက္လို႔ အမ်ားက ယူဆေနျခင္း ျဖစ္ ပါတယ္။
အႏွစ္ခ်ဳပ္
အနာဂတ္မွာ စြမ္းအင္ရွားပါးလာတဲ့အခါ သဘာဝအတိုင္းရတဲ့ ေနေရာင္ျခည္ တို႔လို ဟာကိုသံုးမလား ႏ်ဴကလိယစြမ္းအင္ကို သံုးမလားဆုိတာ စဥ္းစားစရာ ရွိေနပါတယ္။ ဒါေတြအတြက္လည္း ပညာရွင္မ်ားလိုအပ္ ပါတယ္။ လွ်ပ္စစ္စြမ္းအင္၊ ဓာတုေဗဒစြမ္းအင္ကို အေကာင္းဆံုး သိရွိနားလည္တဲ့ ပညာရွင္မ်ား ပိုမို ေပါက္ဖြားလာမွသာ ယင္းအခက္အခဲမ်ား ကို ေျဖရွင္းႏိုင္မွာ ျဖစ္ပါတယ္။ အနာဂတ္ကမၻာမွာ ႏ်ဴကလိယစြမ္းအင္ လို မဟုတ္ ပဲ အျခားေသာ အႏၱရာယ္နည္း စြမ္းအင္စနစ္ တစ္ခုခုသုိ႔မဟုတ္ သဘာဝ စြမ္းအင္မ်ားကို ခြဲေဝအသံုးခ်ႏိုင္ေရး အတြက္ ကမၻာအရပ္ရပ္က ၾကိဳးပမ္းေဆာင္ရြက္လ်က္ ရွိသလို ျမန္မာျပည္ကလည္း အားကိုးအားထား ရတဲ့ စြမ္းအင္စနစ္တစ္ခု ေပၚေပါက္လာရန္ ၾကိဳးစားလုပ္ေဆာင္သင့္ေၾကာင့္ ဆႏၵျပဳရင္း နိဂုံးခ်ဳပ္လိုက္ ရပါတယ္။
--
ေအာင္ခမ္း (ရုိးရာေလး)
No comments:
Post a Comment